خواب سنگ است و بهت شکستن جلیل واقع طلب

خواب سنگ است و بهت ِ شکستن
روح ِ شفاف ِ بالی که دارم
جلوه‌ی وًهمی از آبشار است
این سراب ِ زلالی که دارم

جای جای ِ دلم را فروریخت
ثقل ِ آوار ِ ( ای کاشکی ها )
لعنت ِ کاشکی های پوچ است
آرزوی محالی که دارم

تاول ِ چرکی و پینه‌ی زخم ؟
اجرت ِ شانه هایم همین است
رقص ِ اشباح سرخ و کبود است
بازتاب ِ سوالی که دارم
□
بارها توبه کرد و قسم خورد
تا پی ِ عاشقی ها نگردد
بازهم کوچه گرد ِ خیال است
این دل ِ لاابالی که دارم

گر به چشم ِ تو بی شاخ و برگم
باغ ِ احساسم از گل تهی نیست
باز هم می‌توان کلبه‌ای ساخت
در پناه ِ خیالی که دارم

آه ای باغ، ای سَرو ، ای تاک
اطلسی‌ ، یاس‌ ، زنبق ، شقایق
خاک ِ من عمر ِ سرسبزتان باد
فصل ِ کوچ است حالی که دارم

جلیل واقع طلب